Top Hill

We komen hier nu voor het 5e jaar en al die tijd lagen ze er al, de caches Top Hill 1,2 en3. Maar ja boven op een heuvel zoals de naam al deed vermoeden. Steeds reden we er langs en slechts één keer trokken we de stoute schoenen aan, en stopten we om een poging te wagen. Maar bij het uitstappen bemerkten we een straffe koude wind, daar sta je dan met je schoenen…. Brrr dat werd rechtsomkeer en op naar de kust. Maar nu ging het toch gebeuren nummer Top Hill3 hadden we een tijdje terug al gedaan, maar de combi van 1 en 2 was een serieuze zaak. Ik las dat ze begin januari bezocht waren door landgenoten, met gebruikmaking van een 4WD tot de top. Daar krijg ik toch wel wat plaatsvervangend schaamrood van op de kaken. Maar één ding stond vast er was een pad, echter geen 4WD, nee lopen zul je….. Daar gingen we heerlijk weer, rugzak op stappen maar, het leek best mee te vallen we begonnen op zo’n 150 hoogtemeters de top was 190m een eitje toch… althans volgens mijn GPS. Maar in het pad dat de kam min of meer volgde bleken immer kleine bultjes te zitten 5m omhoog of omlaag zie bijna niet op een GPS-scherm. Laat ik voorop stellen dat 5 hoogtemeters natuurlijk een pineut is, hoewel over een afstand van 15m wordt het toch een aardige klim. Enfin we kwamen boven er stond weer zo’n 3m hoog betonnen torentje, gezien de moeilijkheidsgraad (4,5 uit 5) vreesde ik dat de cache op het topje zou liggen, terwijl er niet echt een trapje was. Ik was al stenen aan het plaatsen voor een opstapje toen Jos hem gewoon onder aan het beton vond. Een meevallertje dus, de afdaling was nogal steil en veel los grind, niet fijn ook niet met een 4WD dacht ik zo… Na enige ups en downs bereikten we de laatste Top Hill, gelukkig dan zijn die eindelijk van het lijstje af. Het pad liep verder het was eigenlijk een GrandRoute en daar op gindse heuvel ontwaarde ik iets als een schuilhut. Kom op zeg zeker last van het immer lekker schijnende zonnetje, nee dat is nu waarschijnlijk een Fata Morgana. Maar U kent dat wel ach joh het is vlakbij dat stukkie kan er best nog wel bij… Na enig zoeken op telefoon en GPS en  flink inzoomen bleek er op 600m hemelsbreed dan wel een object te zijn gesitueerd. Dus verder maar, en inderdaad er was een afdakje met daaronder een plateau en een tafel en 2 en een halve stoel, bijzonder niet… De meegezeulde koffie kon hier al comfortabel zittend worden genuttigd, heerlijk. Dan de terugweg de route bleek niet tussentijds te zijn afgevlakt we moesten alle ups en alle downs in tegengestelde volgorde overwinnen. Bij de auto bleek er 7,5km op de teller te staan, ik voelde me best wel een beetje trots.