Een tochtje hier en daar

Nee van caches in een trail dus een aantal achter elkaar op een korte afstand is hier geen sprake, gister zijn we een kloof in gemoeten om er eentje te verschalken en vandaag moesten we ons door een nauw dal worstelen tot bij een waterval. De wandeling in de kloof liep door tot de hoogvlakte ver boven de kust minstens 800m omhoog maar wij hoefden gelukkig niet zo ver. We hebben vastgesteld dat de VVV zich er zich hier met een Jantje van Leiden van af heeft gemaakt. Niks aangelegd pad zeer spaarzaam met opstapjes voor senioren en nog minder opbeurende markeringsstrepen, en nu liepen wij nog het gemakkelijke  deel van het pad. Maar het moet gezegd mooi was het er wel en met de nodige moeite hebben we ook nog de cache gevonden. De hint was onder een platte steen met twee steenhoopjes er op. Omdat deze laatste gebruikt worden om het pad te markeren zochten we te dicht bij het pad want je legt deze normaliter niet 20m boven het pad. In dit geval wel dus, maar opeens kregen we hem in het oog en Jos was niet meer te houden. Vandaag hebben we ons met Paul en Mia in het nauwe dal van de barranco de Arure gewaagd. Dit bleek een veel belopen route zodat er op heikele punten soms gewacht moest worden op tegenliggers of stuntelaars die onze kant op wilden of mee moesten. Het vinden van een waterval aan het eind leek kansrijk want we moesten onderweg steeds middels (enge gladde) stenen het stromende water oversteken. Een krakkemikkig laddertje bleek ook nog op het programma te staan. Op twee plaatsen was zelfs een touw aangebracht opdat we desgewenst ook onze “Tarzan nijgingen”  bot konden vieren of zo? Maar de waterval was er en daar het niet een donderende waterval was die al van verre kon horen stonden we er opeens voor, of eigenlijk hij zat stiekem om een hoekje. Terug moesten we nog even een …jawel… maar vanwege slechte ontvangst waren we te ver gelopen en helaas …knarsetand… net een uiterst enge en heikele passage voorbij gegaan die met het touw, over door veel schoenzolen glad gepolijste rotsen. We waren niet zo goed of moesten er weer langs en nu hing het touw een de verkeerde kant maar met de stok nog net bereikbaar. Voor de cache moesten we 10m hoger zijn achter een braambosje, dat we hoewel het niet in brand stond toch maar omtrokken hebben. Tot onze niet geringe verrassing kwamen we op een fraai pad dat gewoon langs alle narigheid liep maar zonder markering hij is fijn. Met onze inmiddels getrainde blik stelden we snel vast daar moet ie liggen weliswaar ook nog flink bezijden het pad en natuurlijk helling op maar snel verschalkt. We hebben ons vandaag inmiddels voorzien van een voiture  dus mogelijk gaan we de komende tijd weer veel beleven….