Ohakune

Na een goede nachtrust op een mooie camping waar we het mooiste plekje met uitzicht op de bergen hadden gekregen, zondag de weg bergop gereden tot het eind. Kijken of daar wat te wandelen is, er blijkt een stoeltjeslift te zijn, en geloof het of niet ze hanteerden senioren half geld. Dat kun je niet laten lopen toch, maar voor de lift moesten we eerst naar het dalstation lopen. Enfin de hulp had direct door wat voor vlees ze in de kuip had, en zette de lift op halve snelheid. Het waren 2 persoonsbanken en die schepte je ter hoogte van je kniehalten als het ware van het platform, weliswaar op halve kracht maar toch, enfin ik zat gelijk. Dan gaat ie weer op gewone snelheid en wij moeten de beugel nog sluiten de rugzak plaatsen mijn pet vast houden, kortom ik kwam handen te kort. Maar dan wordt het rustig en zweven we naar boven. Van gene zijde komt een wat verbogen bankje langs tja het lijkt allemaal wat gedateerd. Halverwege moeten we overstappen op een nieuwere installatie een 4persoonsbank kan je nog eens wat kwijt. Boven hebben we een wandeling gemaakt “de Skyline track” dat wil zeggen dat je steil de berg op moet klimmen en dan over de kam verder. Van beneden gezien vorm jij dan een deel van de “skyline”. Maar boven een schitterend uitzicht op prachtige rotsformaties. Op de terugweg met de lift kwam het oude deel plotseling met een ruk tot stilstand, waarna een sterk katapulteffect op trad. Tjonge goed dat ik mijn veters flink aangetrokken had, en mijn pet in de hand. Na enig bedremmeld stilhangen ging ie weer verder… pffft. Vandaag maandag om het bergmassief gereden en van de zuidkant naar boven gereden hier was alles gesloten want nu geen wintersport. We zijn nog naar een waterval gelopen, de scene was prachtig maar het water was wat zielig het is hier al weken mooi weer, geen regen is weinig waterval. Donderdag en vrijdag is er regen voorspeld we wachten af. Morgen staat er nog een flinke wandeling op het programma, daarna wat rustiger aan.