Taranaki Falls

Zo even aan de slag er is internet. Vandaag hebben we een schitterende wandeling gemaakt naar de Taranakifalls. Er was een upper- en een lowertrack en omdat wij voor de heenweg de uppertrack kozen kwamen we op een splitsing waar een route naar het Tawa Lake werd aangegeven slechts 2 uur wat wilt u nog meer? Persoonlijk heb ik liever een afstand dan bedenk ik zelf wel hoe lang ik er over doe. Helaas bleek aan het eind dat er sprake was van een Lower en een Upper Tawalake was. Het Lower was, na de laatste splitsing waar een track naar een verre hut afsloeg, een fluitje van 10minuten. Maar het Upperlake bleek nog een kilometer verder en daarbij had men ook nog een nijdige klim van 150m gevoegd. Een kuitenbijtertje waar wij mensen zowel omhoog als omlaag zagen stuntelen, hetgeen ons zelfvertrouwen niet deed toenemen. De moed zonk mij toch wat in de schoenen, maar ik had beloofd mee te gaan dus vooruit. Omhoog ging goed en voorwaar het was de moeite waard. Terug viel ook mee voor ons doen snel afgedaald, en in een snelle tijd weer bij de splitsing van de waterval. Daar begon de Lower Taranakitrack, met een steile afdaling waarna de schitterende waterval in beeld kwam. Dit traject was mooier dan de heenweg maar helaas was er een waterbouwkundig ingenieur ingehuurd voor de pad aanleg. Daar hier sprake kan zijn van veel regenwater waren op veel plekken zeg maar “vloedplanken” dwars over het pad ingegraven, dit om het eventuele water te dwingen direct bij de plank het pad weer te verlaten. Wij moeten er dan wel overheen stappen, en daar de planken allemaal op verschillende hoogtes uit het pad staken moesten wij er bij het overschrijden echt rekening mee houden. Gezien het feit dat we inmiddels ruim 5 uur op stap waren, hetgeen het inschattingsvermogen negatief gaat beïnvloeden, kunnen deze obstakels fatale valpartijen veroorzaken. Nee de laatste loodjes bleven een zeer serieuze zaak. Mensen het was een heerlijke wandeling alleen de catering liet ernstig te wensen over. Omdat we dachten ach een wandelingetje van 2 uur hadden we geen brood meegenomen, dit was dom te noemen, omdat we zelf wel weten dat we onderweg zijnde bijna altijd de plannen aanpassen zo ook nu, rammel… rammel. Bovendien bleek er bij de koffiepauze koud water in de kan te zitten, men heeft hier bij ieder stopcontact een aan/uitknop zitten toen ik in de keuken op de camping de waterkoker aanzette, die ik kort daarvoor ook gebruikt had voor thee voor het ontbijt, en na een toiletstop terugkomend merkte dat de koker uit was goot ik het water in de kannen, het bleek echter dat iemand heel gedienstig intussen de knop op het stopcontact had uitgezet fijn wel. Daar ik nooit als ik kokend water in de kan giet voel of het warm is en het ontbreken van stoom was me even ontgaan. Zaten we onderweg met onverwarmd water, ergo de oploskoffie loste slecht op onderweg.