Monte Dourado 99

Gelukkig slaat 99 niet op het aantal traptreden waarover we ons naar boven moeten slepen teneinde ons stulpje te bereiken het zijn er minimaal 40 aldus toch best een hindernis als je uitgeput thuiskomt.  We zijn zo’n beetje gesetteld en gelukkig komen de ideeën die we vorig jaar bij het bekijken van dit appartement hadden wel uit. De ramen aan de zijkant maken inderdaad dat we nu in het zonnetje kunnen ontbijten. Door een tweede raam in een soort van uitbouw is in de zon zitten hier vrijwel de gehele dag mogelijk, er moet dan wel wat geschoven worden. Ook zijn enige momenten dat zon maar voor één zitplek is weg gelegd hoe dat zal gaan is vooralsnog onduidelijk. In de morgen is het zelfs zo dat je op het toilet lekker in het zonnetje achter het glas kunt zitten, dat ondoorzichtig is overigens. In geval van te lang verblijf aldaar is er voor een nooddruftige een tweede toilet beschikbaar.  Bij de voordeur is in de zon genieten mogelijk tot ongeveer 11.30 uur, waarna het balkon aan de andere zijde die functie overneemt. Dit balkon is wat krap bemeten, maar er kunnen precies 2 stoelen naast elkaar staan. Voor de slaapkamer is een groter stuk balkon maar daar komt nu de zon pas om 14.00 uur, dan wel tot ie achter de bebouwing verdwijnt. Bij deze beschrijving geldt natuurlijk wel dat de zon moet schijnen, wat ie zaterdag voor het eerst de hele dag deed. Zonder zon is het hier wel wat koud we vormen dan een ring van straalkacheltjes waarna wij in het midden plaats nemen, dit is een grap hoor maar er moet dan wel wat gestookt worden. Vrijdag bijna de hele dag regen, dat kan hier dus ook gebeuren, al kijken de plaatselijke bewoners er wel wat van op. Woensdag was er wel deels zon en donderdag hebben we heerlijk in  het zonnetje een middag wandeling gemaakt. Zaterdag ook, waarbij we een cache hebben verschalkt die we vorig jaar niet konden vinden. Ik zag dat hij inmiddels ruim 500 keer was gevonden en slechts 11 keer niet waaronder onze poging, oh schande… Maar toen was het winderig en wat regenachtig en nu zonnig en dat scheelt heel wat. Hij lag vlak boven de afgrond die nu bij windstilte veel minder gapend was. U ziet het lijkt hier allemaal geweldig, ….maar …. nee toch, hij weer …. Pal onder ons is de glasbak gesitueerd en er huizen hier veel Engelsen … met angst en beven wacht ik de nacht naar 1 februari af….