Levada Janela

We hebben onze Levada wandeling gemaakt, het was prachtig weer, eerst was het een makkelijk wandeling over brede paden later werd dat anders, vooral smaller. Volgens de beschrijving in het boekje waren er picknickbanken onderweg, waarbij zelfs later vuilnisbakken waren geplaatst. Dat laatste leek me wat overbodig als je etenswaar meebrengt kun je de mindere restanten ook wel makkelijk weer mee terugnemen. Het bleek dat men daar op Madeira ook achter was gekomen, de bakken waren al weer verdwenen. Na een flinke wandeling kwamen we bij de beloofde tunnel aan hij was zo’n 400m maar wel recht je kon dus de uitgang zien. Het merkwaardige feit deed zich voor dat ik flink bebloed aan gene zijde kwam al had ik niets gevoeld. Had de tunnelwand toch zeker weer even geniepig een klauwtje uit gestoken. Enfin het bloeden werd gestelpt en verder maar weer. Inmiddels waren er wel hekjes langs het pad verschenen om ons te behoeden voor een val in de soms peilloze diepte aan de dalzijde. In hun enthousiasme was men zelfs zo ver gegaan een afzetting te maken met in de grond gestoken stokken met daartussen roodwitlint. Nu ken ik de kracht niet waarbij een dergelijk lint breekt maar het leek wat zwakjes voor bescherming. Overigens was de afgrond er goed mee aangegeven. Na de eerste tunnel kwam al snel u raadt het al de tweede daartussen een waterval over het pad dat lijkt er bij te horen, bij een Levada wandeling. Alleen was hier een afdakje geplaatst zodat een min of meer droge passage mogelijk was, waarvoor dank. De volgende tunnel kende 2 bochten de uitgang was dus niet te zien, ter vergoelijking was hij wel veel korter. Wij hebben onze tocht voortgezet tot de derde tunnel, hier lag weet u de laatste cache in het traject. De legger leek het ludiek te hebben gevonden om hem aan gene zijde van de Levada te leggen. Deze Levada was 120cm breed een fikse sprong was hiervoor nodig niks voor ons senioren dus. Vooral niet omdat aan gene zijde wel een rotswand stond, en wij ons niet met zuignappen hier aan vast konden klampen, en na de sprong splash tegen de wand waren gebotst, om daarna alsnog in de Levada te duiken. Goede raad….. bleek schoenen en sokken uit en de kou in, ik had wel eerst de diepte gepeild ruim boven de knie. Enfin Jos trok de stoute schoenen uit soepel het toch wel diepe waterkanaal in, en de cache was snel gepakt….. en vergeet nooit je waadpak mee te nemen op vakantie. De terugweg werd aangevangen en het leek een heel eind, en dat was ook zo bij de auto stond er 16km op de teller!! Hoe nu in het boekje was de tocht gesteld op 6km in zijn geheel, er werd dan wel gekeerd na de eerste tunnel en wij waren wat verder gegaan. Nu had 6km en de totale duur volgens het boekje van 3 uur bij mij een lichtje moeten laten branden. We lopen wel niet zo snel meer maar in 3 uur lopen we echt wel meer, met de 6km was mogelijk enkele reis bedoeld, hoewel dat in het boekje niet gebruikelijk is. Als ik dat allemaal geweten had…. Dan hadden we toch deze schitterende tocht gemaakt.