Langs de kustlijn

We hebben wat routes langs de kust gedaan teneinde wat caches te verschalken. Tegenvaller is hierbij wel dat het terrein veelal zo geaccidenteerd is. Niks constant lopen op “zeeniveau” de cache zal wel weer op de hoogste rotspunt liggen, kijk als je daar al van te voren op gaat rekenen valt dat in ieder geval niet tegen. Maar één stuk was nauwelijks te belopen het werd steil en handen en voeten werk. Opvallend was wel dat de caches hier niet op de moeilijkste punten lagen, dat liet een lichtje gaan branden voor de terugweg. Kijk als we daar nu het strand op gaan hoeven we niet weer die bijna halsbrekende toeren uit te halen. En het lukte, waarschijnlijk was het moeilijke stuk eigenlijk niet meer in gebruik. Onderweg vind ik een groen tapijt van zeg maar “klavertje zes” een veld vol thuis ga je al uit je dak bij het ontdekken van één klavertje vier. Bij Lagos stonk ik er weer in  een tochtje langs de kustlijn ja..ja.. er zat alleen wel een rotskaap tussen van 110m maar mooi weer en een goed pad, en bloeiende amandel… deze keer dus volop  relaxen…..