Even een dipje en dan weer genieten

16 februari 2020

Inmiddels zijn Ro en de meiden hier vrijdagavond gearriveerd, dus gisteren de omgeving verkennen omlaag naar het strand dan via de trap naar het kerkje. Dan langs de kust over het plankenpad tot het eind. Hier kan men via een trap omlaag langs een immer gesloten restaurantje naar een grotdoorgang waar aan het eind door twee gaten in de rots een mooi uitzicht over het water en de rotskust valt te genieten. Je staat hier nog een aanzienlijk aantal meters boven de oceaan, dat wel. Terug buiten de grotdoorgang is een gat waar je de zee in kunt horen, ook steeg er stuifwaterdamp op als beneden een grote golf tegen de kust sloeg. Van hieruit is de zee nog door een aanzienlijke rotswand van ons gescheiden. Nadat er wat water over de rand spetterde gingen Aniek en Jos nog een keer de grotdoorgang in. Opeens sloeg er wat water over de rotswand, en kort daarop een tweede  keer. Dan veel geraas en een enorme golf die er meters bovenuit krulde en ons van boven af  aanviel. Het water moet minstens 15m tegen de rotsen zijn opgeklommen en dat bij een vlakke zee?? …. een truc van waterschap Algarve misschien? Het effect was wel dat Ro en Lianne echt doornat waren, mij had ie slechts zijdelings geraakt de linkerzijde sopte met name. Boven ons op de boulevard en de trappen stonden veel mensen wat verbijsterd toe te kijken, ik hoorde geen gelach maar meende wel wat besmuikt “geverkneukel” te bespeuren. Een beetje gênant dat wel, nee geen foto’s. Hoe is het met Jos en Aniek daarbinnen dachten we wat ongerust, roepen gaf geen reactie maar uiteindelijk verschenen ze …droog nog wel…ze hadden het water langs de grotramen zien gaan maar niet echt naar binnen gelukkig. Alleen het pad voor de ingang was als een kuip vol water er moest langs geklommen worden. Het is me een raadsel waar dan één of twee van zulke hoge golven opeens vandaan komen, ja uit zee want alles was zout, erg zout. Teruglopend begon dat wat te schuren maar met 2 douches was het leed snel geleden. Vandaag een wandeling langs caches bij de westkust waarbij wij er één herplaatst hebben op verzoek van de legger. Waar wij of ik eigenlijk uitging van een rondwandeling kwamen we er niet uit, van de laatste cache moesten we teruglopen om de bonus te bereiken, dit is ongebruikelijk bij het geocachen. Het bleek achteraf een y-vormige wandeling waarbij het verleidelijke strand beneden ons werd gemeden. De bedoeling was een stuk dezelfde weg terug, met volgens de cachelegger immer andere uitzichten. De meiden hadden de zee echter al gezien dus dat ging niet lukken we hebben een weg omlaag gevonden om het strand te bereiken. Enfin alles kwam goed alleen moesten we nu een stuk over de best warme asfaltweg lopen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Irene Mul:
    16 februari 2020
    Ginger er geen camera's bij die grot, zo van ha ha weer een doorweekt