Een verademing

Dat kun je wel stellen de rust in dit ziekenhuis is echt een verademing ten opzichte van het vorige. In de hal geen mensenmassa op de etage stil in de gang een paar verpleegkundigen op hun afdeling zonder schetterend gepraat. De kamerdeur is dicht, nee toch niet net de wasbeurt maar nee als ik klop en om de hoek kijk zie ik Jos en haar Belgische buurvrouw. De laatste zorgde voor de enige onrust nadat ik me had voorgesteld is ze vrijwel niet meer stil geworden. Ik denk dat ze was op genomen om haar man een paar dagen rust te gunnen. Tussen 12 en 2uur zou ze ontslagen worden uit het ziekenhuis het werd 2.10 maar ach…. Haar man had dit al voorzien en verscheen eerst 1.30u om gelijk geconfronteerd te worden met zijn fouten bij het halen van groente op de markt!! wees blij dat ie überhaupt iets gehaald heeft. Enfin toen ze weg was dan toch echt rust, maar .. nee hè we gaan toch niet negatief doen… het moet ook niet te rustig zijn. Vanmorgen een dokter aan het bed samen met een Nederlandse tolk, dat kan hier allemaal de dokter had het proberen zitten in het vooruitzicht gesteld maar dat was toen ik om 14.30 weg ging nog niet gebeurd. Misschien onder haar middagdutje. Nog even terugkomen op de vorige ligplaats ik heb toch nog een kritische kanttekening…. De kaas … precies in die anderhalve week dat ze daar lag heb ik er maar liefst een kilo Goudse kaas heen gesleept (1,55 euro per 400gr kom daar thuis een om). Bij het leeghalen van haar kastje constateer ik een schamel restant van afgebrokkelde plakjes. Ik wil niet zo ver gaan te veronderstellen dat er muizen in het UMC zitten maar toch… Of verpleegkundigen die op hun nachtelijke ronde stiekem een stukje los pulkte. Nu van stiekem was daar geen sprake om de haverklap zuster in de kamer licht aan, dat slaapt zo lekker, maar mogelijk was dit camouflage na het los pulken van het stukje kaas nee ik heb zo mijn bedenkingen. Afgelopen nacht toen de buurvrouw eindelijk stil was geworden niets meer gewoon stilte heerlijk eindelijk rustig slapen….