Op de top

Nadat we gisteren Paul en Mia hadden afgezet in Las Hayas vanwaar zij terug gingen lopen naar Arure reden we door naar het hoogste gedeelte van het eiland. Op de kam kwamen we al snel in de mist dat leek niet hoopvol, maar ziet naarmate we oostelijker kwamen werd hij dunner en opeens…taraahh de zon. Vanaf de parkeerplaats konden we zodoende heerlijk in het zonnetje naar de hoogste top van het eiland lopen de Garajonay 1487m. Er is een geheel geplaveide weg aangelegd naar de top, weliswaar hebben wij die niet genomen maar het was dus heel wel mogelijk gemakkelijk boven te komen. Het pad dat wij liepen kwam echter langs een Mirador met een fraai uitzicht op het eiland Tenerife, en nog uit de wind ook. Vanaf de top bleken ook La Palma en El Hierro zichtbaar voor zover ze boven de wolkenband uit kwamen. We zijn wel via de geplaveide weg afgedaald overigens. Op de terugweg reden we in Arure de Delftenaren achterop,  hoe konden we het zo uitkienen, ze waren op weg naar de bushalte en hun busje kwam dus zo, het was er al. Vandaag hebben we een wandeling door het nevelwoud op het programma gezet, en ziet niets nevel heerlijk zonnig, in het bos natuurlijk veel schaduw maar ook fraaie doorkijkjes met zon, en gelukkig geen “witte wieven”, alleen wat “enge” bomen. De kniesoor zal nu mogelijk opmerken dat we het nevelwoud niet “echt” gezien hebben maar op deze manier was het wel veel aangenamer, en minder kil. Het bos bestaat meest uit Laurierbomen en Boomheide en ligt op het hoogste gedeelte van het eiland en het is er erg vochtig vanwege de wolken die daar vaak tegen de hellingen blijven hangen. Nu lagen de wolken onder ons en het leek best een flink pak, zoals we zagen op een tweede korte wandeling. Onderweg kwamen we langs een fraai gesitueerde Mirador waar we ons tot een lunch lieten verleiden genietend van het uitzicht. We kunnen wel vast stellen dat beide tochten onze verwachtingen hebben overtroffen…