Niet hoeven af te breken
17 december 2014 - Santiago del Teide, Spanje
Als het nu doorgaat hoef ik mijn vakantie niet voortijdig af te breken, nu ja één dagje maar. Het is natuurlijk niet echt vakantie zo in je eentje maar ik voel me wel gesteund door alle reacties vanuit het iets koudere Nederland. Hoe ik me staande tracht te houden? Nu de derde dag ging het al mis ik stond te koken toen de telefoon ging, oh dacht ik de ANWB alarmcentrale, maar die zouden toch pas na achten bellen? Maar nee het was de receptie ze hadden een “fire alarm” in ons appartement en of ik vuur zag. Nu ik kon haar geruststellen nee er is geen vuur. Kan ook niet zo makkelijk met elektrisch koken lijkt me. Ik als de sodemieter de afzuigkap in de hoogste stand gezet, hang dan ook niet zo’n melder precies boven het kookgedeelte… verdikkie kan een man dan nooit eens lekker kokkerellen? Ik sta wat vroeger op want het slapen gaat niet al te geweldig, malende gedachten en zo. Dan vers gebakken broodjes halen beneden, en ontbijt op het balkon, nog niet in de zon die komt nu pas 10.20 het balkon op piepen maar dat doet ie ook trouw. Kan ik nog even van genieten en om 11.15 moet ik pad om 12 uur in het ziekenhuis te zijn 45minuten voor 30 km dat kan sneller… nu hier niet. Het eerste dorp vergt meestal 10 minuten over 300m hier moet iedereen linksaf of in dan wel uitparkeren of er stopt net een bus noodgedwongen midden op de weg om passagiers in en uit te laden. Kortom het is er wat krapjes. Ik blijf dan tot siësta en ga tussen half drie en drie weer huiswaarts. Kijk het is nu riant de eerste dagen moest ik een kleine 2 uur rijden om een halfuur bij haar te kunnen zijn en dan weer terug. Het rijden in Santa Cruz was slopend, vooral als je de weg niet precies weet. Maar hier weet ik nu de weg dus kan ik me bijtijds in de linkse baan wringen om bij een rotonde rechtdoor te kunnen gaan, ja dat is hier even opletten. Nu ben om ongeveer vier uur terug en kan eerst in de schaduw later in de zon op het balkon doorbrengen tot ie om 18.15 achter het eiland Gomera duikt. We hebben nog een aanvraag ingediend om dit eiland wat naar het noorden te verleggen want zo kost ons dat mooi een halfuur zon per dag. Een uurtje later ga ik kokkerellen met eerst de wasemkap op vol en dan pas het elektra aan. Daarna nog wat internetten, het thuisfront op de hoogte houden, puzzelen of lezen en dan woelen in de slaap….
Groetjes P.D. te D. weet je wel.