Hawkes Bay

Van Gisborne zijn we min of meer langs de kust gereden tot Wairoa hier had ik gedacht het binnenland in te rijden naar het merengebied Waikareiti wat een namen allemaal. De weg landinwaarts was een verrassing we reden over SH38 of wel State Highway 38 maar na 25km kwam er opeens een stuk gravelweg, nu ja kan bij zo’n klimmetje en ja hoor daar was het asfalt al weer terug. Maar dan weer gravel en allengs droogde het asfalt op geen wonder dat de Tomtom nogal veel tijd voor het traject had uitgetrokken. Onderweg hebben we een cache in een grot gezocht en nog gevonden ook. De camping lag fraai aan het meer, de volgende dag hebben we een flinke waterval bezocht, en een tocht door het regenwoud hier terplekke gemaakt naar een reusachtige boom die wel 1000 jaar oud zou kunnen zijn. Deze bomen worden wel 46m hoog met een stamdikte 4m was deze flink uit de kluiten gewassen. Hierna weer terug naar de kust want landinwaarts kon het wel 200km gravel zijn. We gingen met heerlijk zonnetje weg maar na een heuvelkam kwamen we in dichte mist en gravelde omzichtig omlaag, want het meer lag op 600m hoogte. Bij de kust werd het weer lekker zonnig bij een paar leuke meertjes hebben we wat gewandeld en caches gezocht. Uiteindelijk besloten we hier ook te kamperen, toen we net aan de koffie zaten kregen we bezoek van 2 zwarte zwanen. Later bleek dat er heel wat zwanen in het meer zaten. In de avond begon het te regenen en daar we onder een boom stonden leek dat natuurlijk de hele nacht te duren. De volgende dag wat miezerig maar in de middag klaarde het weer op. We zijn naar 2 watervallen geklommen, maar het was erg prutterig en glibberig. Toen op zoek naar een camping, we vonden er een maar op de vraag naar Wifi begon de man te lachen, gekke mevrouw vandaag heb ik hier niet eens telefoonbereik. Morgen gaan we naar Napier om te proberen onze Mobiele Hotspot op te waarderen, hopelijk hebben we dan ook weer internet, om het thuisfront op de hoogte te houden.