Cabo Sao Vincente

Dit is de uiterste zuidwestpunt van Europa, van hier is een serie van 35 caches gelegd tot Sagres, volgens de legger een afstand van 7km. Ik dacht nu twee uurtjes lopen en caches zoeken klaar. Gelukkig zagen we van een andere cacher de opmerking gestart om 11.00uur en om 16.00 bij de laatste. Kijk dat geeft te denken, bovendien is het geen rondje en moet je dat stuk ook weer terug zien te komen. Er rijdt wel een bus maar slechts tweemaal per dag. Dus het geheel aangepast we doen de eerste elf en dan steken we het schiereiland over voor andere caches die daar liggen. Dit was maar goed ook een groot deel van het traject was nauwelijks beloopbaar een soort van “stapstenen”pad maar dan met vreselijk ongelijke stenen. Bovendien moet iedere cache daar gezocht worden middels de hint “arbusto”, dat is dus een struik. Maar het gehele oppervlak terplekke is met struiken begroeid, ziet dus onze problemen. Daar de caches niet vanaf het pad zijn te pakken moet er tussen de struiken doorgeworsteld worden, dit nu veroorzaakt ernstige schade aan mijn onderdanen al doe ik nog zo voorzichtig.Zie foto het andere been durf ik niet te laten zien… Eén cache was een zgn CITO-cache (Cache In Trash Out), voor deze alleen al moesten we 80mpadloos door de struiken worstelen. Hierna had ik trash zat in de vorm van bloederige zakdoekjes, één tussen mijn sok geklemd om het ergste scheur dicht te drukken. Later thuis natuurlijk vergeten, ik trek mijn sokken uit en de wond is weer open. Oh ja ik moet die bloederige afdrukken op de tegels nog reinigen, de werkster zal anders wel denken….. Enfin niet alles liep volgens de planning, maar mooi was het er wel met schitterende uitzichten over de oceaan en andere “kapen” in de buurt.