Bergtocht

Maandag onze eerste bergtocht gemaakt na het Tenerife gebeuren. Wat betreft bergtochten op La Gomera is het probleem de grote hoogteverschillen, want een tocht met een stijging en daling van 800m hetgeen een soort van standaard is zien we niet meer zo zitten. Zodoende hadden we een tochtje uitgezocht waarbij we ons per bus geriefelijk naar het startpunt op 800m hoogte zouden laten vervoeren. Vanuit Arure het startdorp zouden we dan terug lopen waarbij dan wel minstens 800m afgedaald moet worden, maar dat leek minder vermoeiend dan stijgen. Aldus stonden we gepakt en gezakt om 13.00uur bij de bushalte te wachten op ons geplande vervoer. Maar tja wat er kwam geen bus, tot dat er een slimme taxichauffeur verscheen met jobstijding helaas geen bus hij was bij de start al vol en liet daarom alle haltes verder maar zitten. Kijk dat is de ware spirit “busje vol rijden maar”, direct de bergen in de rest bekijkt het maar. We hebben eieren voor ons geld gekozen en de aangeboden taxirit gemaakt, naar ons startpunt. Want een extra bus met een chauffeur die voor een invalbeurt uit zijn siësta wordt gehaald…ha ha gekke meneer.  Bij de start een kleine verrassing stonden we beneden lekker in het zonnetje hier stonden we in de wolken en dus met hele fijne motregen, echter niet genoeg om de jacks aan te trekken. Op weg dus maar eerst over een wat modderig pad… en niks afdalen klimmen zult u, dat viel wat tegen want we moeten uiteindelijk vandaag nog naar zeeniveau. Na een cache op uiteraard het hoogste punt wandelden we over een hoogvlakte richting kust. Inmiddels was het weer aanzienlijk verbeterd en zelfs de zon liet zich weer zien. Het ging allemaal gemoedelijk tot dat de finale afdaling. Hier hadden Jos en ik nog weer het wat dwaze idee een cache te moeten verschalken die op een (inderdaad) schitterend uitzichtpunt lag maar wel 150m lager. Vanwege de veiligheid moesten we dat wel weer terugklimmen want dwars door leek geen optie. Terug dus naar de wegsplitsing op 650m hoogte, de afstand tot het dorp beneden was zeker minder dan 1km. Maar het moet gezegd de plaatselijke VVV had er werk van gemaakt via slinkse wegen en vooral veel zigzag ommetjes hadden ze kan gezien het traject tot meer dan 2km uit te rekken, voorwaar geen geringe prestatie. Ik kan wel zeggen dat we op ons, vanwege de harde broodjes hier terplekke al ernstig aangetaste, tandvlees beneden kwamen. Alwaar men een restaurant had gesitueerd wel een vooruitziende blik…al met al een eerste tocht weer de fysiotherapeut zijn hoofd bij zou schudden, maar ja wel meest omlaag, dat wel.