Nu zonder auto

Zo inmiddels hebben we de auto weer ingeleverd, we hebben volgens mij iedere geasfalteerde km op het eiland gereden. Vandaag had ik nog een tocht naar het noordwesten op het programma maar het bleek dat het laatste traject over een onverharde weg liep. Officieel zijn we dan niet verzekerd, en omdat het weer in die hoek ook niet zo best was, mistvlagen en harde wind kwamen ons tegemoet toen we eenmaal over het hoogste punt van de weg waren. We hebben deze tocht afgelast, vooral omdat gister op een geasfalteerde maar vervallen weg de auto het bijna begaf. Met moeite waren we tot het eind van de weg gekomen keren lukte nog net maar even later dook het autootje wat te enthousiast in een voor zijn afmetingen iets te diep gat. Achteruit kwam ik weer op het “droge” maar dat was natuurlijk dom ik moest toch door of langs het gat zien te komen. Jos heeft me gecoacht en het lukte uiteindelijk maar in en om de auto hing inmiddels de lucht van verbrande koppelingsplaten of zo. Hij reed normaal dat wel, maar een lucht….. door het rijden raakten we dat wel weer kwijt, maar ja dat wil niet zeggen dat alles nog jofel is aan het karretje. Dus leek een officieel niet toegestane rit op een onverharde weg, ook nog eens bij wat onzekere weersomstandigheden niet handig. We hebben nu een heerlijke boswandeling aan de zonkant van het bergmassief gemaakt, lekker uit de wind heerlijk. Na al dat mooie weer heb ik me voor terug in Nederland ingeschreven voor een herhalingscursus: “hoe om te gaan met de ruitenwissereenheid” dit in verband met de inmiddels verleerde techniek ten deze. We gaan nog twee dagen in de buurt van het appartement genieten en dan zit het er op.