Steltlopers

Ik neem U nu even terug naar de tijd dat wij nog frank en vrij caches mochten zoeken. We zouden enige caches proberen te vinden in de buurt van Praia Grande. We liepen eerst 1km over het royale strand zonder ook maar iemand tegen te komen, nu dat was vorig jaar wel anders. Het gebied achter de duinenrij terplekke, wordt doorsneden door watertjes en er zijn enige meren, kortom een ideaal gebied voor watervogels en vooral steltlopers. We gingen nu op weg naar de cache “Ponte Pedonal…”, voetgangersbrug zouden wij zeggen denk ik. Enfin na enige oversteken van watertjes bereikten we inderdaad een houten bruggetje. De cache bleek aan de overkant te liggen met als hint “por baixo” zoiets als eronder dus. Nu timmeren ze hier zo’n bruggetje met grote spijkers in elkaar, echter deze spijkers worden niet krom geslagen aan de onderzijde…. Precies waar wij moesten zijn na 2 pogingen dus al pleisters nodig, voorzichtig verder dus maar. Al met al geen cache, maar inmiddels waren onze stappen al erg wankel geworden. Wat bleek rondom de brug en vooral eronder lag rode klei, deze nu bleek een uitermate hoog plakgehalte te hebben. Gevolg van onze omzwervingen aldaar was dat wij nu geheel gecamoufleerd waren als steltlopers. Met centimeters rode klei onder onze zolen moesten afdruipen richting auto en ook nog zonder cache…snik. Na een wat onvaste loop naar de auto hadden we hier de grootste moeite om de klonten zover in te korten, dat er min of meer normaal gebruik van de pedalen gemaakt kon worden. Origineel waren de stelten van die omvang dat de stoel flink achteruit had moeten worden geschoven. Later bleek dat de cache zoals wij al vermoeden verdwenen was en herplaatst werd. Maar helaas was dit na het tijdstip dat wij door de lockdown veroordeeld werden tot het zgn “rondje om de kerk” en het voor ons verboden gebied was. En dan steeds die enthousiaste verhalen voor anderen die hem nog wel konden vinden….grrrrr.  

PS er komen versoepelingen hier de kindercrashes gaan open kijk dat schiet al op…..