Puerto Rico

Waar de appartementen tot boven aan toe tegen de heuvels zijn opgebouwd. Tot een hoogte van 150m steeds weer complexen de één achter en tegelijk boven de ander gebouwd. Verder de bergen in is het een bijna kale dorre woestijn tot onze verbazing doorsneden met wandelpaadjes en karrensporen.  Hier zijn we 3 dagen geweest want mensen daar liggen een caches niet te geloven. Zaterdag en gister om te klimmen en wandelen langs genoemde paadjes om caches te verschalken en te genieten van de uitzichten over Pto Rico en de Oceaan. Vandaag was een rustdag dat is cachen met de auto, door de wirwar van wegen die ook nog eens tussen de lagen met appartementen liggen. Grootste probleem waar laat ik de auto, en daarna hoe vind ik de cache want hier zijn cacheleggers die van wanten weten dus geen simpele oprapertjes, nee er moest serieus gewerkt en nagedacht worden. Hier ook werden we verrast door een vrij simpele cache waarvoor een magneet nodig was en die lag in Odoorn. Zelfs met een half rolletje plakband aan een wandelstok liet ie zich niet verschalken. We hebben zelfs moeilijkheid 5 gescoord, dit voor kenners, nee niet terrein natuurlijk. Het bleek een stukje natuursteen in een dito muurtje dat met moeite los kon worden getrokken van een pijpje in de muur waarin de logrol. Kijk een steentje zit vast of niet vanwege cenemt, maar hier was net ietsje te bewegen. Ook een aardige was het ontdekken op een uitkijkpunt van een nylondraadje dat over de rand verdween, en dat opgetrokken kon worden zodat van een puinhelling 8m lager een gecamoufleerde cache om hoog kwam. Vandaag met de auto dus nou dat is me er eentje die Opel Corsa. Als ik instap en de sleutel in het contact steek begint ie te blèren om me er aan te herinneren dat het portier nog openstaat. Nou zo slecht is mijn korte termijn geheugen nu ook weer niet. Als ik ga rijden zonder te bemerken dat ik de portieren niet heb dicht gedaan moet ik stoppen met chaufferen. De sleutel steek ik direct in het contactslot omdat ik wil gaan rijden, en als ik hem op de stoel leg ga ik er op zitten en moet ik eerst weer uitstappen om hem terug te vinden. Nee Opel “wir lieben autos” maar niet zo zeer de inzittenden geloof ik…