Weer naar de westkust

Vandaag weer een heerlijke tocht naar de westkust gemaakt, het heette daar Praia do Telheiro en tot vlak er boven was het met de auto bereikbaar, deels onverhard dat wel. Nu ja strand was wat overdreven het liep kompleet onder water en om het te bereiken had je ongeveer klettermateriaal nodig. We wilden er ook niet heen maar een tocht in de buurt maken. Het is verbazend hoeveel fraai bloeiende planten hier te zien zijn. Het terrein is eigenlijk een soort van hoogvlakte zo’n 60m boven de oceaan, redelijk vlak terrein dus….daar houden we van. Maar regelmatig zijn er happen uit de kust verdwenen, of heeft een stroompje een flink diep ravijn uitgesleten. U begrijpt er moest geklommen en afgedaald worden het viel zelfs tegen want aan het eind stond er bijna 300m klimmen en dalen op de teller. Kortom we hebben ons weer flink moeten uitsloven, om de caches, uiteraard, te verschalken. Het bleek heel divers sommigen lagen gewoon vlak langs het pad maar zeker niet allemaal. Bij één werden zelfs onze klimervaringen op de proef gesteld helaas was van een pad het laatste stuk ook al geen sprake meer. Tja kom er dan maar eens vanaf met ongeschonden benen in onze korte broek, ik was kansloos. Maar ja het heelt wel weer van zelf, alleen bij het zwembad hier een beetje bedekt houden maar. Eén cache lag op een uiterste punt van de kliffen met een klein stapje over de rand naar een iets lagere richel en dat koude kunstje durven we niet meer. Maar de rest werd gevonden en na een tocht met immer fraaie uitzichten over de kust en oceaan, konden we tevreden het cachemobiel weer opzoeken.