Je verwacht het niet

Inmiddels hebben we wat caches langs de oostkust gedaan, het is hier lastig om van de ene naar de andere plek te gaan. Je moet steeds onder langs of over de snelweg want op- en afritten zijn er niet overal. In dit gebied is nauwelijks natuur overigens. Gisteren hebben we een tocht gemaakt door een nu droge barranco in de buurt van Puerto Rico. Onverwacht een verrassend mooie tocht, we werden aangetrokken door een serie caches met in de naam “rope” deze benaming was verder niet zo tot me doorgedrongen. Het pad liep letterlijk door de rivierbedding en er waren veel markeringen, eigenlijk teveel. Waarschijnlijk is de loop van de route weleens gewijzigd maar de markeringen zijn niet weg gehaald. Het werd steiler toen we in de bedding niet verder konden en naar de zijkant in de rotsen moesten uitwijken. Plotseling kijk nou een touw en verderop meerdere touwen, vandaar de naam dus. Het was steil maar niet echt moeilijk maar wel lekker zo’n steuntje van het touw. Boven een wijds uitzicht en een ruime picknickplek de “Norway plaza”. De laatste cache lag bij een bijna leeg stuwmeertje op eigenlijk verboden terrein je moest over de dam die gezien de hekwerken afgesloten was. Maar ja kapot hek: wij niet weten geen doorgang. Op het puntje van het laatste topje boven het dal kon ik beneden de wachtende bolide zien staan, tussen de oprukkende bebouwing. We vonden een alternatief voor de terugtocht, ietwat benauwd voor een eventuele touwpassage. Ik had van andere passanten gehoord dat de andere klim via een touw bijna niet te doen was. Maar kennelijk was dat nog een derde mogelijkheid. Onze afdaling was wel steil maar “no rope”.