Tochtjes

17 januari 2022 - Praia do Carvoeiro, Portugal

We horen niks van hen zult U wel denken, maar ja dat genieten… zit wat in de weg. Overigens hebben we wel degelijk tochten gemaakt hoor. De eerste keer werd het geplande tochtje al na 2 km gewijzigd, de top van de Monchique bleek geheel uit de wolken, en omdat we er vorige winter helemaal niet geweest waren besloten we dat nu maar gelijk te doen. Boven was het helder maar wel winderig en op de top Foia op ruim 900m was het ook wel koud, het enige tafeltje uit de wind was al bezet grrr, dus maar binnen van de koffie en het uitzicht genoten. Dan wil ik naar Sao Marco da Serra maar de door mij gewenste route kon niet echt de goedkeuring van Truus (de navigatie) krijgen, na wat twijfelen en negeren van voorstellen kwamen we toch op de plaats van bestemming. Maar dan hier vandaan wil ik rechtstreeks naar Silves, de route had bij onze aankomst in Portugal haar voorkeur, maar nu moesten we heus via de IC1. Mooi niet dus, we gingen binnendoor, gewoon een coördinaat prikken op de gedachte weg klaar is Kees. We hebben ook wat strandjes in de buurt bezocht en vooral de afkalving van de kust ter plekke bewonderd. Dan een nieuw fenomeen een stoplicht bij de toegang tot het strand? Hoe nu hebben de golven voorrang of zo? Nee het bleek bij bestudering van de begeleidende tekst dat als er teveel mensen op het strand waren het licht, dat nu op groen stond naar oranje of mogelijk rood zou springen… completa zeggen ze dan hier. Bij ons doen sommige mensen dat in hun koffie, maar hier bedoelen ze wat anders, een uitvloeisel van de coronamaatregelen dus. Vandaag zijn we naar de westkust geweest Aljezur het marktje bezocht waar van alles te koop is vis, groente, fruit maar niet door ons gewenste broodjes helaas. Dan naar de oceaankust voor een paar caches langs een pad evenwijdig met de kliffenkust. Althans volgens mijn GPS het bleek echter grotendeels “onverhard” te zijn, het werd meer lopen in een zandbak dus eigenlijk en dan ook nog flink omhoog. Tja dat zijn we niet meer zo gewend, net als afdalen langs een eng steile helling naar de cache maar even doorbijten en ze zijn gevat. Zoals ik al zei het genieten is groots deze winter… meest wolkeloos…. maar laat ik de boel niet al te veel ophemelen… je weet maar nooit...

Foto’s