Tegenstrijdigheden

Tja de wonden en schrammen zijn weer wat geheeld daarom hebben we een aantal caches langs de kust richting Albuffeira gezocht. We kwamen zodoende bij een bijzonder indrukwekkend stuk kust met een aantal Algars (diepe gaten in de bodem) en los staande rotspunten in zee. Op een gegeven moment was een multicache in beeld we moesten via een schier eindeloze trap naar een strandje dat door een rotspartij als het ware in tweeën was gedeeld. Opkomend tij maakte het ronden van de rots ietwat tricky, maar het lukte.  Aan gene zijde bleek het strand eigenlijk tot aan de rotsen nat, tot daar komt straks het water bedacht ik. We hebben ons schielijk terug getrokken even wachtend tot de onvermijdelijke periodiek komende hogere golven voorbij waren. Want snel ronden was er nu niet meer bij wegzakkend in het slappe natte zand, de cache moet op een gunstiger tijdstip wachten. Al met al is dit verpozen wel genieten hoor, volgens de hostess is het zomer van 11 tot 16 uur daarbuiten is het fris, ik zou het tot 17 uur willen rekken maar verder heeft ze gelijk. Zodoende zijn er wel plannen gemaakt, de uitvoering ervan stokt wat. Geconfronteerd met eerst het snel achteruit gaan van Gerard, en nu het bericht van zijn overlijden maakt wel het geheel wat tegenstrijdig. Je wilt wel tochten gaan maken, wetend dat hij dat zeker gewild zou hebben maar toch… Er moet natuurlijk ook het een en ander geregeld worden voor een tijdelijke terugreis naar Nederland. Nee het geheel voelt erg tegenstrijdig.