Playa de Benijo (nagekomen bericht)

1 maart 2018 - Tenerife, Spanje

Maandag naar het noordoosten gereden, na het slechte weer van zondag hoopten we er het beste van en het ging prima. Hier en daar was troep over de weg gelopen of gevallen, maar het meeste was al opgeruimd. We zijn maar gelijk tot het eind gereden de weg eindigt in Benijo, vanwaar je via een trap naar het strand kunt afdalen. Nu ja playa is een groot woord, misschien was het hoog water er was geen strand te zien, dus het feit dat ik mijn zwembroek vergeten was bleek niet overkomelijk, maar ik moet zeggen fraai was het er wel. Boven hebben we koffie gedronken op het terrasje, we waren de eerste en er moest eerst nog wat geveegd worden maar toen was er koffie, en helaas niet meer dan dat. Daarna sloeg de overmoed toch weer toe, toen we in het dorp Taganana een goede parkeerplek zagen. Van hier was er een fraaie wandeling hoog langs de kust in het vooruitzicht gesteld. In de wandelgids beschreven als licht op en neer gaand… ja ja… Nu laat ik het maar kort houden er bleek aan het eind 540m stijgen en dalen op de teller te staan, ook afstanden worden veiligheidshalve niet genoemd in de beschrijving alleen “looptijden”? En wie is dan wel de norm… een roadrunner of zo. Maar mensen wat is het daar mooi en een prima aangelegd pad wat wil je nog meer? Thuis merkte ik eigenlijk pas dat je het wel had kunnen voorspellen, dat van de hoogteverschillen, als je namelijk inzoomt op je GPS-kaart worden de hoogtelijnen pas echt zichtbaar. Ook de klimmetjes en afzakkertjes van 30m zijn dan te herkennen, maar dan moet je wel kijken natuurlijk. Na 10 van zulke niet vlakke trajecten heb je al aardig wat geklommen…Het meeste klimmen was echter al in het dorp en dan niet via traptreden, nee want dan kunnen er geen auto’s rijden, en in zo’n dorp vind je die op plaatsen waarbij je achter de oren krabt zo van hoe komt die hier? Ik moet het natuurlijk wel nuanceren wij liepen dezelfde route heen en terug… juist de stijging is per traject eigenlijk maar de helft… hij is fijn maar we moesten wel terug naar de auto natuurlijk. Het laatste stuk door het dorp omlaag voelde ik me een soort van Andre van Duin als mijnheer Wijdbeens….

1 Reactie

  1. Paul:
    1 maart 2018
    In je broek gedaan van angst zeker bedoel je met wijdbeens?