Toch weer
8 maart 2018 - Tenerife, Spanje
Door de manier waarop we dit appartement hebben gehuurd, was wisselen naar een ander behuizing niet mogelijk, en gelukkig was dat ook niet nodig. Maar nu zijn we toch nog gewisseld van auto dan, toen we gisteren weg wilden rijden zag ik in een flits, oh jee weg ruitenwissers. Op naar de verhuurder dus, en die bedacht dat een andere auto meegeven makkelijker is dan nieuwe ruitenwissers plaatsen. Tja mijn fanclub hier terplekke is dus kleiner dan ik dacht, waarschijnlijk iemand die vindt dat ik zijn plekje inpik. Voor het geld zal het niet zijn want die wissers kosten niet zoveel als ik het wel heb. Hoe je overigens een kick kunt krijgen van een zak vuilnis aan iemands auto hangen, wat ons ook is overkomen, heb ik nog niet echt begrepen. Maar ach het is prima weer dus we zijn wel actief zo’n laatste week hier. Gisteren naar San Cristobal de la Laguna gereden om de grootste kans op oorspronkelijk stedelijk schoon hier op het eiland niet voorbij te laten gaan. Inderdaad waren er veel oude gebouwen en kerken en zo, maar we misten toch wat sfeer. Een autovrije brede straat is natuurlijk wel bijna uniek op Tenerife maar als alles vanwege siësta of “vervallen staat” gesloten is komt dat niet echt gezellig over. De parkeergarage was bijzonder alleen het rijpad was verlicht, om te zien of er links of rechts in het donker een plek was had je een zaklantaarn nodig, want ik heb geen breedstralers op de huurauto. Maar ja wilt een plek in het centrum niet…. We hebben en wat rare situatie een “toetjes probleem”. We waren er toe over gegaan om op de relaxdagen in de middag als je wat trek krijgt een toetje te nuttigen ipv zoals de naam zegt na de maaltijd, dit om extra tussendoortjes te vermijden. Maar nu we weer vaker de hele dag weg zijn vergeten we in de avond alsnog zo’n hapje te nuttigen. Daar ik steeds in de supermarkt loop te denken: ….toetjes kopen, toetjes kopen…, en die dan ook min of meer ongezien in de mand laat verdwijnen, kwamen er meer bij dan er genuttigd werden. Toen ik laatst de inmiddels wat uitpuilende koelkast opende hoorde ik gelijk een kakofonie van “eet mij…eet mij” en ik ben al bijna over de houdbaarheidsdatum…. Kortom er is ingegrepen de toetjes zijn van het boodschappenlijstje geschrapt, en we eten in de middag een toetje en als we zijn vergeten dat we dat al gedaan hebben ’s avonds nog eentje, kijk dat ruimt op.
In elk geval nog een heel fijne tijd en veel liefs
van
Mag er nog wat van de laatste dagen.
P.D. te D. weet je wel.